Een paar jaar geleden was hij in mijn Pensioen in Zicht cursus: Jan, meer dan 40 dienstjaren bij de bank en sinds drie maanden met pensioen. Hij vertelde ons de eerste middag dat hij er niks aan vond: met pensioen zijn.
Elke dag was hij als een kind in een snoepwinkel. Hij vond heel veel dingen leuk of belangrijk en kon moeilijk kiezen. Dus ging hij op één dag kozijnen schilderen, fietsen met de buurman, boodschappen doen én koken voor zijn vrouw. En als zij aan het einde van de dag thuiskwam van haar werk en vroeg hoe zijn dag geweest was, realiseerde hij zich dat hij aan veel begonnen was, maar eigenlijk niks naar tevredenheid had afgerond.
Er moesten bijvoorbeeld veel kozijnen geschilderd worden, dus die schilderspullen stonden al weken in de weg in de schuur; het stukje fietsen was gezellig maar had eigenlijk niet veel om het lijf, hij was er nauwelijks moe van geworden; en aan het eten dat hij zonet op tafel had gezet, was duidelijk te merken dat hij er niet veel tijd aan had besteed. Kortom, waarover kon hij nou tevreden zijn? En dát was nou precies de reden waarom hij naar de cursus kwam.
Iedereen heeft dus zijn eigen reden om de cursus te volgen. Want net als je eerste schooldag, je eerste werkdag, je huwelijksdag is je eerste ‘pensioendag’ een dag die maar één keer voorkomt. Een dag die de start van een nieuwe levensfase inluidt. Zo is één van de redenen, dat uit ervaring van andere eerdere ‘eerste dagen’ is gebleken, dat het vaak goed is om je voor te bereiden op verandering. Daarnaast is het psychologisch ook goed om zo’n moment te markeren. Net als een huwelijksreis markeert de Pensioen in Zicht cursus een overgang naar een nieuwe toekomst.
Deze cursus volg je niet ‘voor de baas’, die wilt dat u uw (werkinhoudelijke) kennis bijhoudt. Deze cursus doe je, al dan niet samen met je partner, omdat je je bewust wilt voorbereiden op je eigen nieuwe toekomst. Voor de één betekent dit inspiratie opdoen over nieuwe activiteiten en bezigheden, voor de ander gaat het meer over gezond ouder worden of het onderhouden van sociale contacten op het moment dat collega’s wegvallen.
Niemand is nog gelukkig geworden van oeverloze discussies met twintig andere deelnemers. Daarom is de insteek van de cursus dat je actief aan de slag gaat met het thema ‘Pensionering’. Er worden wezenlijke thema’s besproken terwijl het toch luchtig en gevarieerd wordt gehouden én daarbij is er oog voor persoonlijke wensen en verwachtingen. Eigenlijk mag je in de cursus aan ‘cherry picking’ doen, je pakt mee wat je voor jezelf belangrijk vindt. En dat is al een reden op zich!
De cursus bestaat uit meerdere, verschillende deelnemers. Mensen die je in je dagelijkse leven waarschijnlijk nooit ontmoet zou hebben. Mensen vanuit andere organisaties, andere delen van het land, andere levenservaringen, máár allemáál in dezelfde levensfase. Dat schept een band. En het levert verrassende inzichten op om met elkaar in gesprek te gaan over de te verwachten veranderingen, vanuit ieders persoonlijke perspectief. Niet zelden hoor ik in de evaluatie: “ik heb nieuwe vrienden gemaakt in de afgelopen dagen”. En dat is toch een mooie vierde reden om mee te nemen in deze levensfase!
De volgende keer dat je van een enthousiaste collega, of van de HR-medewerker hoort over de Pensioen in Zicht cursus, dan weet je waar het over gaat. En weet je wat de toegevoegde waarde is om drie of vijf dagen met een groep ‘lotgenoten’ te praten over de invulling van je vrije tijd. Oók als je er van overtuigd bent dat je daar geen problemen mee gaat krijgen. Soms valt het tegen en is het helemaal niet zo gemakkelijk om om te gaan met al die tijd, de verwachtingen van familieleden en mogelijke ouderdomsgebreken.
Ná de cursus heb ik Jan niet meer gesproken maar bij de evaluatie vertelde hij dat hij vol goede moed terug naar huis ging. Hij had zich voorgenomen tóch wat meer structuur aan te brengen in zijn dagen, zijn eigen prioriteiten te stellen op basis van wat voor hem op dat moment echt belangrijk was. Hij ging ook wat vaker “nee, vandaag niet” zeggen tegen de buurman. Met zijn vrouw, die ook meegekomen was, had hij afspraken gemaakt en waren verwachtingen bijgesteld. En dat had hem erg opgelucht!
Die kozijnen zullen inmiddels wel geschilderd zijn, maar ongetwijfeld staan er nieuwe klussen en plannen in zijn agenda. Wat ik zeker weet is dat hij door zijn deelname aan de Pensioen in Zicht cursus, inmiddels met volle teugen kan genieten van de keuzes die hij maakt. Want dat is wat je doet, los van de dagelijkse besognes de kans krijgen om de balans op te maken van het werkzame leven, dit goed af te sluiten en je te oriënteren op de volgende stap. Wil je kijken welke cursus het beste bij jou zou passen? Oriënteer je dan hier eens op de verschillende varianten die er zijn.
Dit artikel is geschreven door een oud-collega.
