Op 19 april staan we stil bij de Landelijke Dag tegen Pesten. Voor veel mensen is pesten een ver-van-hun-bed-show, iets wat ze misschien op tv hebben gezien of in een boek hebben gelezen. Voor mij is het helaas een deel van mijn jeugd geweest. Geboren met een zwakkere gezondheid en een neus die groter was dan gemiddeld, was ik vaak een makkelijk doelwit. Alsof dat nog niet genoeg was, had ik ook ADHD, wat leren niet bepaald makkelijker maakte. Na de kerstvakantie werd ik zelfs een klas teruggezet – iets wat natuurlijk niet hielp als je al een doelwit bent.
Bij gym was ik altijd de laatste die werd gekozen, een ‘moetje’. Dat gevoel van nergens echt bij horen, van niet goed genoeg zijn, dat blijft je bij. Ik probeerde van alles om het pesten te laten stoppen: negeren, terugschelden, zelfs proberen vriendelijkheid te ‘kopen’ met snoep. Maar niets hielp. Pesters vinden altijd een reden om door te gaan. Maar op een dag bereikte ik mijn breekpunt.
Mijn ‘bully’ had weer eens haar pijlen op mij gericht. Na een lange periode van frustratie en verdriet, voelde ik dat er iets in mij knapte. Er volgde een uiting van opgekropte frustratie. Naderhand schrok ik van mezelf.
Mijn moeder steunde me, ondanks dat ze niet blij was met de manier waarop ik het had aangepakt. Ze leerde me manieren om met pestgedrag om te gaan, zoals het zoeken van hulp.
Na het incident veranderde er iets in mij. Ik leerde dat zelfvertrouwen en assertiviteit belangrijk zijn en dat er altijd een manier is om problemen op een positieve manier op te lossen.
Pesten laat littekens achter – niet altijd zichtbaar, maar ze zijn er wel. Het gevoel van buitengesloten worden, van machteloosheid, van onzekerheid, dat draag je mee. En vaak weet je niet eens wat de echte reden is. Jaloers? Afgunst? Omdat je anders bent? Omdat je niet in het plaatje past? Wat de reden ook is, pesten is nooit de oplossing.
Ik heb geleerd dat je je stem moet laten horen. Praten, steun zoeken, en vooral: blijven geloven in je eigen waarde.
Helaas stopt pesten niet altijd na de schooltijd. Ook in het bedrijfsleven komt pesten voor. Uit onderzoek is gebleken dat ruim een kwart van de werkenden wordt gepest op de werkvloer. Dit pestgedrag is vaak in de vorm van roddelen, buitensluiten, kleineren en zelfs sabotage van werk. Dit kan grote gevolgen hebben voor iemands mentale gezondheid, productiviteit en werkplezier.
Voor iedereen die gepest wordt: jij bent sterker dan je denkt. En voor iedereen die ooit gepest heeft: besef dat jouw woorden en daden een blijvende impact kunnen hebben.
Pesten, of het nu op school of op de werkvloer gebeurt, is iets wat niemand zou moeten meemaken. Laten we samen op 19 april - en alle andere dagen - opstaan tegen pesten en een omgeving creëren waarin iedereen zich veilig en gewaardeerd voelt.
