Als trainer van Odyssee ben ik dagelijks in de weer met onze trainingen en cursussen rondom Vitaliteit en Pensioen in Zicht.
Onlangs bedacht ik me tijdens het verzorgen van onze Vitaliteit training Fit for the Future het volgende. "Goh Maayke, je hebt het nu over een aantal zaken waar je in je eigen leven ook wel weer eens kritisch naar mag kijken"
Odyssee is in de markt vooral bekend door onze Pensioen In Zicht cursussen. Maar wist je dat we daarnaast voor alle leeftijdsgroepen Vitaliteit trainingen en workshops bieden. Eén daarvan is Fit for the Future. Het programma voor End-Career medewerkers vanaf ongeveer 55 jaar.
Ik ben op het moment van schrijven 56 jaar, hoor dus bij deze End-Career groep, en ga mezelf eens langs de Fit for the Future meetlat leggen.
Ik kan onmogelijk het hele cursusprogramma hier beschrijven dus richt me in dit artikel op de volgende aspecten:
Eerlijk gezegd ben ik eigenlijk nooit echt een ’Sporty Spice’ geweest. Wel merk ik dat ik steeds beter word in een gezond leef- en beweegpatroon. Dat moet ook wel want gewichtstoename ligt enorm op de loer. Het beste werkt voor mij om wandelafspraken te maken, gezellig en nuttig tegelijk, want het moet wel aangenaam blijven natuurlijk. Ik vind sporten helemaal niet zo leuk, maar op deze manier doe ik ongemerkt toch aan beweging.
Dan mentaal. Herken je het ook dat je weleens van die rare versprekingen maakt? Dat je het over een zonnebril hebt terwijl je verrekijker bedoelt? Of je namen van films en boeken wel weet maar er even niet bij kunt komen? Heel irritant vind ik dat.
Om het brein fit te houden is fysiek bewegen noodzakelijk, maar ook in het brein kan je jezelf een work-out geven. Een nieuwe vaardigheid leren werkt heel goed voor de verbindingen tussen linker en rechter hersenhelft.
Ik heb dat opgelost door sinds een paar maanden pianoles te nemen. En ja dat was geheel nieuw en kost zeker oefening, maar lukt toch heel goed. Omdat je met je handen verschillende dingen moet doen, train je de linker en rechter hersenhelft. ‘Ode to Joy’ kan ik ondertussen spelen. En als je jarig bent zet ik ‘Lang zal ze Leven’ voor je in.
Sinds een klein jaar ben ik overgestapt van SBI Formaat naar partner organisatie Odyssee. Het vak van cursusleider beheerste ik al en wat is het heerlijk om met nieuwe onderwerpen bezig te zijn. Ik leer enorm veel! Niet alleen van mijn collega’s maar vooral ook van cursisten.
Voordeel van deze overstap is dat ik mijn oud-collega's geregeld zie aangezien we samen met anderen huisvesten op het mooie landgoed Zonheuvel te Doorn.
Met deze overstap word ik echter uitgedaagd om me te verdiepen in nieuwe inzichten. Door in hetzelfde vakgebied te werken, maar wel met nieuwe onderwerpen bezig te zijn, is de stap niet zo groot dat ik vanaf nul begin. En dat is precies wat je wilt. Een vernieuwing die je aankunt, maar wel een uitdaging is. Juist dan houd je jezelf scherp zonder dat je vol in de stress raakt.
iets cynischer zijn dan pakweg 20 jaar geleden, maar zuur en rigide ben ik zeker niet.
Wel merk ik dat de jongeren om mij heen zoveel vaardiger zijn met digitale middelen dat ik het idee heb, dat kan ik nooit meer bijbenen. Veel mensen van mijn leeftijd zien dat als een probleem, maar met een beetje omdenken is de oplossing zo gevonden.
Ik schakel ze gewoon in ;-)
Die jongere collega heeft in vijf minuten gefikst waar ik zomaar een uur op kan stukslaan. Wat ik te bieden heb, is mijn ervaring. Ik heb een minder grote drang om me te bewijzen of op de voorgrond te staan en kan daardoor beter luisteren. Ook heb ik mezelf aangeleerd scherp te zijn op een behoorlijk arsenaal aan bruikbare hulpbronnen. Mijn identiteit is niet meer gekoppeld aan werk, en dat was wel eens anders!
Wat is nou echt belangrijk? Ik ben wat minder gaan werken en heb meer tijd voor de mensen om me heen. Ook de ambities zijn veranderd. Ik wil gewoon leuk werk hebben en dat heel goed doen. Dat is het wel zo’n beetje. Lekker rustig, want dat past ook heel goed bij mijn leeftijd.
Vroeger vond ik dit burgerlijk en saai. Nu weet ik beter.
Op het lijstje wat heb ik nodig scoor ik dus helemaal niet zo slecht:
• Op waarde schatten van capaciteiten
• Gepaste uitdagingen blijven bieden
• Aanpassen arbeidsomstandigheden
• Opleiden, rekening houdend met anders leren
• Mentorfuncties
• Samenwerken met andere leeftijden
Is het dan allemaal Hosanna? Nee joh, ik word oud en raak in verval. Maar het is om met Hedy D’Ancona te praten wel een ‘Vrolijk Verval’.
Dat houd ik nog wel even met plezier vol.
